ในปี พ.ศ.2563 จากสถานการณ์ COVID-19 เพื่อลดการแพร่กระจายเชื้อจากผู้ป่วยสู่บุคลากรจากการสัมผัสเอกสาร และมีความสะดวกในการติดตามการรักษาผู้ป่วย COVID-19 ทีมพัฒนาโปรแกรมเวชระเบียนอิเล็กทรอนิกส์ โรงพยาบาลพุทธชินราช พิษณุโลก ซึ่งประกอบด้วยสหวิชาชีพ ได้แก่ ทีม Programer, แพทย์, เภสัช, พยาบาล
ดิฉันมีโอกาสเข้าไปร่วมทีมพัฒนาโปรแกรมอิเล็กทรอนิกส์พุทธชินราช [Budhos -HIS paperless : BH-PL] ชื่อย่อ Program EMRs BH-PL ทดลองใช้กับผู้ป่วยโรค COVID-19 ซึ่งมีจำนวนแบบฟอร์มเวชระเบียนอิเล็กทรอนิกส์ (EMRs) ที่ไม่ซับซ้อน ในส่วนของการบันทึกทางการพยาบาลผู้ป่วยโรค COVID-19 ออบแบบฟอร์มการบันทึกเป็น checklist ได้ผลเป็นที่น่าพอใจ และวางแผนขยายผลการใช้ทั้งระบบในหอผู้ป่วยใน
เหตุผลสำคัญที่จะต้องพัฒนาการบันทึกทางการพยาบาลอิเล็กทรอนิกส์ คือ คุณภาพการบันทึกลดลง ปี 60, 61 และ 62 ร้อยละ 45.5, 35.5 และ 36.8 ตามลำดับ ซึ่งไม่ผ่านเกณฑ์เป้าหมายร้อยละ 80 มีการวิเคราะห์ส่วนขาด พบว่า 1) บันทึกไม่ครบสมบูรณ์และไม่ต่อเนื่อง 2) วิธีการบันทึกหลากหลาย ไม่เป็นแนวทางเดียว 3) ไม่ได้ถูกนำมาใช้สื่อสาร 4) ขาดการบูรณาการกระบวนการพยาบาลไปใช้ 5) บันทึกด้วยลายมืออ่านไม่ออก
ปี 2563 กลุ่มการพยาบาลได้นำแนวทางการบันทึกทางการพยาบาลแบบ Gen-FDAR-C มาเป็นใช้บันทึกกับผู้ป่วยใน และทำการศึกษา พบว่า ผลคะแนนคุณภาพการบันทึกเพิ่มขึ้นจากร้อยละ 36.8 เป็นร้อยละ 60.7 กลุ่มการพยาบาลจึงกำหนดเป็นนโยบาย ใช้รูปแบบการบันทึกทางการพยาบาลแบบ Gen-FDAR-C บันทึกทางการพยาบาลผู้ป่วยในทุกหอผู้ป่วยเป็นแนวทางเดียวกัน
ต่อมาเดือน ม.ค. 2565 ทีมพัฒนาโปรแกรมเวชระเบียนอิเล็กทรอนิกส์ ได้ดำเนินการพัฒนาระบบเวชระเบียนอิเล็กทรอนิกส์ (EMRs) ผู้ป่วยใน ดิฉันได้มีส่วนร่วมในการออกแบบฟอร์มการบันทึกทางการพยาบาล 3 แบบฟอร์ม ได้แก่ EMR.2:การประเมินผู้ป่วยแรกรับ, EMR.9:การบันทึกการพยาบาล, EMR.17:การสรุปจำหน่ายผู้ป่วย และได้นำข้อด้อยของการบันทึกบนกระดาษ เป็นข้อมูลในการออกแบบฟอร์มการบันทึกให้มีความสมบูรณ์ และครอบคลุมกระบวนการพยาบาล รวมทั้งออกแบบการรายงานผล การดูข้อมูล ให้มีความสะดวกสบายแก่ผู้ใช้งานมากที่สุด เรียกชื่อย่อว่า “BH-PL.NR”